Een Woning Kopen in Spanje

S

inds eind november 2013 zijn we in actie om een eigendom te verwerven in Andalusië, Spanje. Omdat we regelmatig hoorden hoe kopers gefopt werden namen we een advocaat onder de arm om onze keuze aan een grondig onderzoek te onderwerpen. Als je geen contacten hebt is ook het zoeken naar een goede advocaat niet simpel. Wij spreken onvoldoende Spaans om de contacten in het Spaans te voeren en er zijn weinig meertalige advocaten in Spanje. Van een Vlaming hadden we vernomen dat er in Torré Del Mar een grote groep Vlamingen woonden die er overwinterden. Daar zouden we zeker informatie kunnen inwinnen. Door mensen aan te spreken op een terras hoorden we al zeer snel dat er een Vlaming een restaurant uitbaatte: “La Brasserie” er kwamen regelmatig Vlamingen eten en wat bijpraten. Van de uitbater kregen we een adres van een advocaat die zeer goed werk had verricht voor een koppel die een B&B gestart waren in Andalusië. Wij hebben ook deze man aangesproken en vrij snel kwamen we tot een akkoord over de voorwaarden om ons te helpen bij de verwerving van een woning. Het is nu midden maart 2014 en nog steeds is de zaak niet rond. Dank zij onze advocaat zijn we zeker dat alles in orde zal zijn als de koop doorgaat. Tot nu toe hebben we nog geen Euro betaald, ook niet als voorschot omdat de verkoper dingen achterhoud of traag doorstuurt. Door de grondigheid van Eduardo Pérez van Marbellasolicitors zijn we zeker dat als het project doorgaat alle wolfijzers en schietgeweren zullen ontweken worden.

Het geeft een grote gemoedsrust te weten dat een degelijk onderzoek uitgevoerd wordt.

Hartelijk bedankt Eduardo voor de begeleiding!


woensdag 14 oktober 2015

Bij het lezen van enkele oude teksten van mijn blog zie ik opnieuw dit artikel. Nu zijn we anderhalf jaar verder, het project waarvan ik hierboven schrijf is uiteindelijk niet doorgegaan, dankzij de advocaat die ons de koop af heeft geraden omdat de verkoper niet correct handelde. Telkens als er een wijziging van de overeenkomst gevraagd werd door onze advocaat wijzigde de verkoper weer iets anders.

In het najaar van 2014 zijn we dan opnieuw aan onze zoektocht naar een huisje in de zon begonnen en vonden iets tof in Rincon de la Victoria.

Tweetaligheid In België

Gisteren was ik tijdens het “Twitteren” op een artikel gebotst van de krant  “La Libre Belgique”. Er was blijkbaar een probleem met de taal gesproken tussen politie en een automobilist. De automobilist moet naar ik begrijp nogal brutaal de politie gewezen hebben dat hij in het Frans wenste aangesproken te worden waarop de politie een grondige controle uitvoerde op papieren en voertuig.

Dat voorval gaf weer eens aan hoe Franstaligen over het Nederlands denken. Voor velen is het Nederlands geen officiële taal van België. Is het Nederlands een last eerder dan een hulp.

Zo herinnerde ik me opnieuw de tijd dat ik solliciteerde om een opleiding voor officier te volgen in het leger. 

Even het verhaal:

Mijn middelbare opleiding deed ik in de Technische school van de Luchtmacht te Safraanberg – Sint Truiden. Deze vierjarige opleiding was zowel voor Nederlands- als Franstaligen. Wij kwamen goed overeen met elkaar met dien verstande dat we met Franstaligen steeds Frans spraken, zij spraken immers geen Nederlands.

Bij het Examen voor officier, het examen A, waren ook die Franstalige collega’s aanwezig om deel te nemen. Resultaat van het examen: ik was niet weerhouden, gebuisd voor Frans! Mijn Franstalige vrienden werden wel toegelaten, ze waren geslaagd, ook voor Nederlands, ongelooflijk maar waar. 

Toegegeven, ik heb dat nooit volledig kunnen vergeten. Steeds vond ik dat oneerlijk en een bewijs dat Nederlandstaligen als tweederangsburgers gezien werden door de Francofone medeburger.

Ja, ik heb al wat ouderdom, dat de bevelen in het Frans gegeven werden was nog niet zo erg, ook niet het laconisch roepen “pour les Flamand la même chose”. Het verschil in waardering tussen mijn Frans en hun gebrek aan Nederlands kennis was dat des te meer.

Nu, uiteindelijk ben ik nog tevreden dat ik niet slaagde in het examen, dat gaf me de kans om de kansen te grijpen die ik greep en een geslaagde carrière uit te bouwen. Enkel denk ik er weer aan bij het lezen van artikels als in La Libre…