We spreken af om vóór het avondeten naar het VRT nieuws te
kijken op BVN. Net voor het nieuws is er een Nederlands programma: “Een Vandaag”.
Het hele programma was gewijd aan de vluchtelingencrisis. De journaliste zegt
dat het laatste woord voor de Iraanse in het Nederlands schrijvende dichter en
schrijver Kader Abdolah is.
Ik ben gepakt door dit gedicht, zo erg dat ik er emotioneel van wordt. Dat wil ik zo veel mogelijk doorgeven; daarom de link:
1 opmerking:
Hola, Beste Daan, ik heb met veel aandacht geluisterd naar de voorlezing van Kader Abolah. In een vorige bijdrage lees ik dat je intussen 70j. bent geworden. Gezien je het allicht met mij eens bent dat het verstand niet voor de jaren komt en ik mij de pretentie veroorloof om mij toch iets verstandiger te mogen noemen dan jou gezien ik 75j. hoop te bereiken in september a.s. wil hierbij een "wijze raad" in ontvangst nemen: Wanneer je gevraagd wordt: "Meer vluchtelingen naar Vlaanderen?" Antwoord: Méér ! En je zit altijd veilig. Hoe meer vluchtelingen ons landje aanvullen hoe beter want het zijn de Kader Abdolah's die voor ons pensioen zullen zorgen en de knelberoepen zullen invullen. Wie gaat ons verzorgen in het bejaardenhuis denk je ? Bovendien is het toch niet zo moeilijk om je aan te passen aan de nieuwe binnenkomers. Op die manier worden de mannen weer baas want waar de vrouwen de sluier dragen, dragen de mannen de tabaart en geen broek!
Een reactie posten