Mijn schoonbroer Herman geeft me een opmerking omdat ik
reeds geruime tijd niets meer schreef in deze blog.
Tot meerdere eer en glorie van mijn tofste schoonbroer doe
ik het nu direct.
Sinds 22 maart is er wel een en ander gebeurd maar ik neem
niet steeds de tijd om een artikeltje in m’n blog te schrijven.
Zo heb ik op 22 juni een knieprothese aangemeten gekregen
voor mijn rechterknie. De artrose had zijn werk gedaan. In het verleden had ik
al 2 kijkoperaties achter de rug om losse stukken meniscus weg te nemen en de
flarden die nog vast hingen weg te knippen, nu zou dat niet meer helpen omdat
het kraakbeen volledig weg was. Een knieprothese is in dat geval de enige mogelijke oplossing.
De revalidatie is prima verlopen. Mede dankzij het bezoek
dat ik kreeg vloog de tijd voorbij, na 10 dagen mocht ik al naar huis.
Waarschijnlijk door mijn knie te sparen kreeg ik last aan
mijn linkerheup. Kine noch rust deden de pijn verzachten. In samenspraak met
mijn huisdokter heb ik een infiltratie gekregen in mijn heupgewricht met een cortisonen
preparaat: Diprophos. Na een week was de pijn een pak beter maar tot nu toe ben
ik helemaal nog niet pijnloos in de linkerheup, ik kan er dus van uitgaan dat
komende zomer, als we terug zijn van Spanje ik voor een heupprothese sta. Hopelijk
gaat dat even vlot als de knie ingreep.
Door allerlei omstandigheden wordt het vertrek naar Spanje
nog maar eens uitgesteld, Christientje denkt dat we best eind komende week
vertrekken, eind oktober zijn we dus pas schampavie naar Rincón de la Victoria.
